در گذشته جهت اطفاء حریق از سطل شن یا قوطی‌های محتوی پودر استفاده می‌کردند، بدین صورت که عامل فشار جهت تخلیه این مواد وجود نداشت و شخص مجبور بود که با دست آن را بر روی آتش بپاشد، اما امروز جهت پرتاب مواد اطفاءکننده از عوامل فشار که در درون سیلندرها وجود دارد استفاده می‌کنند که آن عوامل به شرح زیر می‌باشند:
۱- فشار گاز بی‌اثر مانند N2 به داخل سیلندر
۲- فشار گازCO۲ که در داخل کارتریج قرار دارد
با توجه به کاربرد متفاوت خاموش‌کننده‌ها و از طرفی با توجه به متفاوت بودن مواد در حال احتراق، مواد اطفاءکننده نیز متفاوت می‌باشند. پنج نوع مواد اطفاءکننده با کار برد متفاوت در خاموش‌کننده‌های ذیل وجود دارد:
۱- خاموش‌کننده‌های محتوی آب WATER FIRE EEXTINGUISHER
۲- خاموش‌کننده‌های محتوی پودرPOWDER FIRE EEXTINGUISHER
۳- خاموش‌کننده‌های محتوی گاز CARBON DIOXIDE FIRE EEXTINGUISHER
۴- خاموش‌کننده‌های محتوی کف EEXTINGUISHER FOAM FIRE
۵- خاموش‌کننده‌های محتوی مواد هالوژنه HALOGENATED FIRE EEXTINGUISHER
وزن خاموش‌کننده‌های دستی متفاوت می‌باشد، از یک کیلوگرمی تا ۱۴ کیلوگرمی یا ۱۴ لیتری آن وجود دارد به‌طوری‌که یک نفر به راحتی بتواند آن را حمل نماید. انواع بزرگ‌تر این وسیله به دلیل وزن زیاد بر روی چرخ قرار گرفته و گاهی اوقات بعضی از آن‌ها در جای مشخصی به صورت ثابت نصب می‌گردند که دیگر لفظ دستی به آن گفته نمی‌شود و به عنوان کپسولهای آتش‌نشانی چرخدار شناخته می‌شوند.
از انواع خاموش‌کننده‌های دستی با توجه به ظرفیت و نوع مواد داخل آن می‌توان در حریق‌های کوچک و مختلف استفاده نمود.
برای استفاده از کپسول آتش‌نشانی باید ضامن کپسول را کشیده و اهرم آن را فشار داد. این اهرم یک میله را فشار می‌دهد تا شیر فنری را به پایین فشار دهد و مسیر خروجی را باز کند. گاز فشرده شده بر اثر فشار رها می‌شود و با نیروی قابل ملاحظه‌ای از مخزن به دهانه خروجی منتقل شده، خارج می‌شود.
باید آن را مستقیماً روی سوخت هدف‌گیری و روی تمامی سوخت پخش کرد. کپسول را با اندازه‌های مختلف و گازهای مختلف می‌سازند.
کپسولهای آتش‌نشانی استوانه‌های فلزی محکمی هستند که با آب یا یک نوع ماده خفه‌کننده مانند دی اکسید کربن پر شده‌اند و وقتی اهرمی را که بالای این استوانه‌است فشار دهید، ماده با فشار زیادی از کپسول خارج می‌شود. در این کپسول‌ها یک لوله، مخزن تحت فشار کپسول را به قسمت بالای کپسول متصل و یک شیر فنری نیز ارتباط میان لوله را با دهانه خروجی مسدود کرده‌است. در بالای سیلندر، سیلندر کوچک دیگری وجود دارد که با گاز فشرده‌ای مانند دی‌اکسید کربن پر شده‌است و یک شیر جلوی انتشار دی‌اکسید کربن را می‌گیرد.
